Een jonge zeeman daalt af van een stoptrein. Hij gaat naar een nabijgelegen bos, dat vol zit met vreemde mannen in medische uniformen die zich op een absurde en excentrieke manier gedragen. De zeeman valt onder hun invloed en geeft zich masochistisch aan hen over, maar wordt van zijn ingewanden ontdaan door de weerwolven. Het laatste onbewuste beeld van de zeeman is een 'wit schip dat naar de horizon vaart' - een Sovjet-symbool voor geluk en vreugde.
