Korea, 1950. Zij vormden een MASH (Mobile Surgical Hospital) eenheid die drie kilometer van de frontlinie gestationeerd was. Gedeeltelijk bebaseerd op de werkelijke MASH-eenheid 8055, draaide het leven in het 4077ˢᵗᵉ rond de dagelijkse bezigheden van kapitein "Hawkeye" Pierce, kapitein B.J. Hunnicutt, kolonel Sherman T. Potter, majoor Margaret Houlihan, majoor Charles Emerson Winchester III, korporaal Maxwell Q. Klinger en aalmoezenier Mulcahy. Aan het begin van het elfde seizoen gaan er geruchten rond in het kamp. Eén daarvan is dat Marilyn Monroe het 4077ˢᵗᵉ een speciaal bezoekje komt brengen, volgens een ander wordt er eindelijk vaar gezet achter de vredesonderhandelingen. Dit tweede gerucht zet Margaret aan het denken als Charles vertelt dat in de steunpilaar van een wolkenkrabber in Los Angeles een 'tijdcapslule' is ingebouwd. Hoewel hij het een belachelijk idee vindt, besluit Margaret zelf ook een 'tijdcapsule' te maken en deze in het kamp te begraven. "We zouden iets in de grond kunnen stoppen om mensen eraan te herinneren dat we hier geweest zijn", stelt ze voor. Met hulp van Hawkeye worden in het hele kamp spullen verzameld voor inde 'capsule': de kapotte ventilatorriem van een helikopter, Radars teddybeer, één van Henry Blakes visvliegen, een fles cognac van Charles en de boekshandschoenen van Father Mulcahy. En eindelijk komt de mededeling waar de groep van het 4077ˢᵗᵉ op heeft gewacht. "Dit is Robert Pierpont in de buurt van Panmunjom. Het is één minuut voor tien uur 's avonds. In de buurt horen we nog wel het geluid van artillerievuur. Binnen een paar seconden zal dit geluid ophouden, als het staakt-het-vuren officieel van kracht wordt..." "Hoort u het? Het geluid van vrede."
