Film przedstawia prawdziwą postać o niepowtarzalnej biografii. Pekosiński żyje w Polsce, mieszka w Zamościu, ma prawdopodobnie 53 lata. Nie ma rodziny, nie wie kim jest. W tym życiu wszystko zostało skonstruowane sztucznie: i symboliczna data urodzin – dzień wybuchu drugiej wojny światowej, i nazwisko – od skrótu nazwy instytucji opiekuńczej PKOS, i miejsce urodzenia – kacet w Zwierzyńcu, skąd zza drutów przerzuciła go matka… Fałszywi i sztuczni okazali się przyjaciele i opiekunowie. Prawdziwe – tylko sieroctwo i garb. O młodego Bronka walczyły o siebie dwie potęgi – totalitarne państwo i Kościół Katolicki. Dorosły Pekosiński – alkoholik i degenerat sparaliżowany po wylewie krwi do mózgu, ma jednak gwiazdę przewodnią swego życia: mistrzowską grę w szachy. Upokarzany, przepędzany, zdradzany i oszukiwany, zachowuje godność, dobroć i ufność. Przez całe życie szuka matki.
